Op en neer
14 mei 2014 - Borce, Frankrijk
Dag lieve luitjes!
In de tijd dat ik geen wifi kon krijgen ben ik een aardig stuk verder gekomen. Ik zit nu op een terrasje midden in de Pyreneeën. Morgen is mijn laatste etappe in Frankrijk.
We (Martine, een Franse van 63 en ik) lopen morgen van Borce naar Col du Somport. Ongeveer 18 km, maar omdat we 1000 m moeten klimmen doen we er een uur of 6 over. De dag daarna loop ik mijn eerste dag in Spanje.
De bergen zijn geweldig mooi! We konden ze al voor weken zien, maar nu we er echt zijn is het overweldigend.
De weg in de bergen is tot nu toe niet zo zwaar. We gaan heel geleidelijk omhoog. Morgen zal dat anders zijn. Maar de is ook weer heel geleidelijk. Niet bijzonder zwaar heb ik gehoord. Toch maak ik me een beetje zorgen om mijn knieën.
Tussen mijn vorige verhaal en nu zijn er niet heel veel interessante dingen gebeurd. Mijn tas is weer een stukje lichter, omdat ik weer spullen naar huis gestuurd heb.
Ik heb een jonge Fransman ontmoet die Frankrijk lopend doorkruist in de vorm van de Fleur de Lys. Hij was nu met drie maanden halverwege.
Jammer genoeg moest de Mexicaanse Milly stoppen vanwege pijn in haar enkel. Dus nu zijn Martine en ik met zn tweeën.
Met mijn lichaam gaat alles goed! Behalve dat ik een beetje uit balans raak, omdat mijn benen net boomstammen zijn. Een en al spier.
En nu ik het er toch over heb! Het is tijd voor vraag en antwoord!
Aan Marja: ik heb niks van wat ik naar huis gestuurd heb gemist hoor! In totaal nu 4,5 kilo's naar huis gestuurd.
De kerken zijn niet alleen van buiten mooi hoor. Ook van binnen. Maar jammer genoeg zijn veel kerken en kathedralen buiten de missen om gesloten. Dat is sinds een golf van diefstallen standaard hier. Erg jammer! Gelukkig kunnen we af en toe toch een kerkje binnen stappen om te genieten van de stilte. Er is behalve dat niet veel te doen in de kerken. Ik geloof dat ik daarmee ook meteen Alberts vraag beantwoord heb.
Albert: de vrijheid op de camino is zeker aanwezig! Maar het is jammer dat we de gites in Frankrijk moeten reserveren. Hierdoor wordt de vrijheid een beetje beperkt. Je moet minstens zoveel kilometers lopen. Dat geeft druk. Ik kijk uit naar Spanje, waar reserveren niet noodzakelijk is.
Pieter: Of ik droom over wandelen? Ja. Regelmatig! Haha. Maar ik ben het nog niet zat hoor! Ik ben nog niet in Santiago! En de enige Franse dames die ik ontmoet heb zijn ouder dan mn ouders. Dus nee. Ik denk niet dat ik veel kans maak...
Malous: het boek ligt denk ik al thuis op mn kamer ;)
Marit: bedankt voor de tip! Sinds ik je bericht gelezen heb ben ik daar mee begonnen. Wat me vooral opgevallen is, zijn de waakhonden achter ieder hek waar we langs lopen. Ik heb al een kleine collectie ondertussen.
Dat was het wel denk ik... Ik heb veel zin in Spanje! Ik hoop wat meer mensen van mijn leeftijd tegen te komen. We gaan het zien!
Ik zal jullie over een weel wel laten weten hoe dat bevalt!
In de tijd dat ik geen wifi kon krijgen ben ik een aardig stuk verder gekomen. Ik zit nu op een terrasje midden in de Pyreneeën. Morgen is mijn laatste etappe in Frankrijk.
We (Martine, een Franse van 63 en ik) lopen morgen van Borce naar Col du Somport. Ongeveer 18 km, maar omdat we 1000 m moeten klimmen doen we er een uur of 6 over. De dag daarna loop ik mijn eerste dag in Spanje.
De bergen zijn geweldig mooi! We konden ze al voor weken zien, maar nu we er echt zijn is het overweldigend.
De weg in de bergen is tot nu toe niet zo zwaar. We gaan heel geleidelijk omhoog. Morgen zal dat anders zijn. Maar de is ook weer heel geleidelijk. Niet bijzonder zwaar heb ik gehoord. Toch maak ik me een beetje zorgen om mijn knieën.
Tussen mijn vorige verhaal en nu zijn er niet heel veel interessante dingen gebeurd. Mijn tas is weer een stukje lichter, omdat ik weer spullen naar huis gestuurd heb.
Ik heb een jonge Fransman ontmoet die Frankrijk lopend doorkruist in de vorm van de Fleur de Lys. Hij was nu met drie maanden halverwege.
Jammer genoeg moest de Mexicaanse Milly stoppen vanwege pijn in haar enkel. Dus nu zijn Martine en ik met zn tweeën.
Met mijn lichaam gaat alles goed! Behalve dat ik een beetje uit balans raak, omdat mijn benen net boomstammen zijn. Een en al spier.
En nu ik het er toch over heb! Het is tijd voor vraag en antwoord!
Aan Marja: ik heb niks van wat ik naar huis gestuurd heb gemist hoor! In totaal nu 4,5 kilo's naar huis gestuurd.
De kerken zijn niet alleen van buiten mooi hoor. Ook van binnen. Maar jammer genoeg zijn veel kerken en kathedralen buiten de missen om gesloten. Dat is sinds een golf van diefstallen standaard hier. Erg jammer! Gelukkig kunnen we af en toe toch een kerkje binnen stappen om te genieten van de stilte. Er is behalve dat niet veel te doen in de kerken. Ik geloof dat ik daarmee ook meteen Alberts vraag beantwoord heb.
Albert: de vrijheid op de camino is zeker aanwezig! Maar het is jammer dat we de gites in Frankrijk moeten reserveren. Hierdoor wordt de vrijheid een beetje beperkt. Je moet minstens zoveel kilometers lopen. Dat geeft druk. Ik kijk uit naar Spanje, waar reserveren niet noodzakelijk is.
Pieter: Of ik droom over wandelen? Ja. Regelmatig! Haha. Maar ik ben het nog niet zat hoor! Ik ben nog niet in Santiago! En de enige Franse dames die ik ontmoet heb zijn ouder dan mn ouders. Dus nee. Ik denk niet dat ik veel kans maak...
Malous: het boek ligt denk ik al thuis op mn kamer ;)
Marit: bedankt voor de tip! Sinds ik je bericht gelezen heb ben ik daar mee begonnen. Wat me vooral opgevallen is, zijn de waakhonden achter ieder hek waar we langs lopen. Ik heb al een kleine collectie ondertussen.
Dat was het wel denk ik... Ik heb veel zin in Spanje! Ik hoop wat meer mensen van mijn leeftijd tegen te komen. We gaan het zien!
Ik zal jullie over een weel wel laten weten hoe dat bevalt!
Geniet van het "zijn" en "zien" en loop licht....
Zo te zien is het wat beter weer. We houden de Pyreneeen steeds in de gaten om een indruk te hebben welk weer je hebt.
Je maakt leuke foto's met grappig details.
De staf, of je stokken. Als je loopt zoek je steun op de staf of stokken.
Heb je tijd om na te denken wie of wat jouw steun is op je (levens) weg ? Vraag je makkelijk om hulp en mogen anderen een beroep op jou doen en welke voorwaarden stel je daar aan?
Heb je een motto dat je in de staf zou kerven ? Maar je kunt er ook dingen mee op afstand houden. Waar tegen zou je je beschermen? En Hoe ?
Je valt niet omdat je zwak bent, maar omdat je denkt dat je sterk bent.
Dit zijn zo weer wat vragen van een kaartje van "Esprit du Chemin" . Je hoeft ze niet allemaal te beantwoorden hoor, maar het is wel wat om zelf over na te denken. Voor een ieder, of je nu onderweg naar S d C bent of niet.
Ultrea !!!
Marja Bakker
Je hebt een mooie stijl van schrijven. Heel leuk om te lezen.
Is een selfie van je schaduw nu een ' schelfie' ?
Buen Camino, Jan B.
Superleuk om je verhalen te volgen en je foto's te bewonderen! Ik word er stiekem jaloers van en verlang ook weer naar het verre reizen;)
Je zegt wel steeds dat je niet veel interessante dingen meemaakt, maar zo klinkt het aan deze kant niet hoor en volgens mij ben je al enorm gegroeid in persoonlijkheid en uiteraard ook qua lichaamsopbouw :p
Hoe is het inmiddels met je taalvaardigheid gesteld? Kun je al vloeiend Frans spreken?;p Nu is het Spaans aan de beurt, ook erg leuk!
Buen camino en geniet!
Liefs